گام برداري در كوه ( صعود )

1- بدن در هر حالتي بايستي بر سطح افق عمود باشد.

2- حتي المقدور تمامي كف پا روي زمين قرار گيرد , باستثناء شيبهاي تند كه با نوك پا گام بر مي داريم , استفاده از نوك پا موجب

خستگي زودرس عضلات پا ميگردد.

3- آهنگ حركت يكنواخت , قدم ها يكسان و با ريتم منظم حركت ميكنيم.

4- ابتدا پنجه و بعد پاشنه پا روي زمين قرار ميگيرد.

5- در هر گام پاي تكيه گاه صاف سپس پاي بعدي از زمين برداشته شود ( نبايد با زانوي خم صعود كرد )

6- فاصله پاها نبايد از يكديگر زياد باشد.

7-تنفس از طريق بيني انجام شود زيرا تنفس از دهان باعث خشگي گلو, تشنگي و در هواي سرد سرماخوردگي و عفونت گلو ميگردد .

8- در شيب هاي تند و ارتفاعات بالا با هر گام دم و با گام بعدي عمل باز دم را انجام ميدهيم.

9- پس از هر يك ساعت حركت پنج دقيقه استراحت لازم است.

10- براي هر صعود مهم ترين مسئله تقسيم صحيح انرژي مي باشد.

روش بازگشت

1- پا از زانو كمي خم و با انعطاف حركت ميكنيم.

2- ابتدا پاشنه و سپس پنجه پا را روي زمين قرار ميگيرد.

3- اگر شيب تند است , به روش پلكاني و از پهلو با بقل پا فرود ميآييم.

4- در شن اسكي ها , بايد بدن را كمي خم و پاشنه پا را در شن فرو كرده فرود ميآييم.