آه اي كوه بلند،

                      اي سراپا همه پند

                 از تو اين تجربه آموخته ام ،

        كه نلرزد تنم از غرش ارابه ي سنگين زمان،

          و هراسي ندهم راه به دل ، از طوفان،

                      كاه بودن ننگ است، 

                                          كوه مي بايد بود ...