چند روزیست که باز این مودم مبین نت من انتن نمیده و ارتباط با این فضا برایم مقدور نبود . 
امروز 10 شهریور 93 دقیقا 2 ماهی میشود که من این سفرم رو با شعار مین دشمن انسان و زمین  شروع کردم تا فردی باشم که برای مخالفت با کاشت مین عملی انجام می دهد .
مین هایی که از زمان قدیم و جنگ به جا مانده اینک در این زمانه دلهای بسیاری از هموطنانم را میسوزاند و خانواده ای را داغدار می کند . پس چرا باید اکنون و در این زمان مین کاشت شود . 
چرا باید استان مرکزی قلب ایران من در منطقه حفاظت شده 70 قله مین باشد !؟
چرا باید بیابان لوت 300 کیلومتر داخل خاک ایران من مین باشد !؟
چرا باید در شهرهای مرزی و نه نوار مرزی ! غرب کشور مین باشد !؟
آنهم در این زمانه که علم با پیشرفتش دستگاهها و امکاناتی را مهیا کرده تا برای وجود مین هشدار میدهد !!
کفی کفش تولید شده که مالکش را از وجود مین باخبر میکند !!!

 

در این مدت دوماهه  استانهای قم - مرکزی - همدان و کردستان رو گذر کردم و اینک چند روزیست در استان آذربایجان غربی شهرهای سردشت - پیرانشهر - نقده را نیز گذرانده ام  و اینک در  شهر مهاباد هستم . 
 

در اینجا لازم میدونم از همه عزیزان ودوستانی که در این مسیر یاریم میکنند و همراهم میمانند تشکر و قدردانی کنم . 
دیروز در بدو ورود به مهاباد ضمن دیدار با دوست عزیز و مهربانم کاک فرید صدقی به همراه پرسنل محترم محیط زیست مهاباد بازدیدی داشتم از تالاب کانی برازان . در این مسیر با دکتر سلیمانی و دکتر قریشی از تیم احیای دریاچه ارومیه و حفاظت از تالاب های ایران نیز در منطقه حضور داشتند همسفر بودیم 

 

به امید زمین بدون مین