آنچه یک کوهنورد باید بداند
1. محافظت از طبیعت کوهستان: همه ما به خصوص کوهنوردان باید بدانند که طبیعت خانه ی دوم ما است. بنابراین باید برای پاکیزگی و زیبایی خانه خود تلاش کنیم و این طبیعت زیبا را که زندگی بشر به آن بستگی دارد پاکیزه نگه داریم. این عمل پسندیده را به تمام کسانی که به کوه می روند و این امر را رعایت نمی کنند، باید تذکر داد و به آنها گفت: تخریب طبیعت، تخریب زندگی شهری است. اگر کوهنوردی بخواهد به محیط کوهستان وطبیعت زیبای آن صدمه بزند حقوق کسانی را که به کوه نمی آیند زیرپا گذاشته است.
پاک نگهداشتن و پاکسازی محیط وظیفه انسان است. کسانی که بیشتر به ورزش کوهنوردی می پردازند مسئولیت بیشتری در حفظ نظافت کوهستان دارند. بنابراین باید به همه آموزش دهیم که با رعایت نکات زیر محیط کوهستان را پاکیزه نگهدارند.
1. زباله های غیرقابل تجزیه مثل قوطی کنسرو ، پاکت آبمیوه، پاکت سیگار،شیشه،نایلون ، کاغذ، شکلات و دیگر مواد مصنوعی را با خود به شهر برگردانند و مواد طبیعی و قابل تجزیه را در خاک و دور از مسیر آب دفن کنند.
2. آب رودخانه ها و چشمه ها را با ریختن زباله های جامد یا مایع آلوده نکنند و در حفظ پاکی و زیبایی آنها بکوشند؛ زیرا دیگران هم حق استفاده از آب پاک را دارند.
3. به جانوران کوهستان آسیب و صدمه نرسانند و آنها را شکار نکنند.
4. محل استراحت و اردوی خود را بسیار تمیزتر از قبل ترک کنند.
5. برای افروختن آتش از چوبهای خشک موجود در مسیرشان استفاده کنند و شاخه های درختان را نکنند و نسوزانند. آتش را با فاصله از درختان روشن کنند و در موقع ترک محل از خاموش بودن آن اطمینان حاصل کنند.
6. آیا میدانید فلزات 95سال، پلاستیک ها 220 سال، آلمینیوم 495سال و شیشه 000/100 سال طول میکشد تا تجزیه شوند؟ این مواد به مرور زمان طبیعت را آلوده می کنند و به زیبایی و پاکی آن لطمه میزنند.
2. اطلاعات ضروری: برای رفتن به یک منطقه و صعود به ارتفاعات آن باید اطلاعات زیر را بدانید.
1. آگاهی داشتن از وضعیت جغرافیایی منطقه
2. نام و بلندی قله
3. تشخیص راه های صعود و فرود
4. آگاهی داشتن از جاده های مالرو و خاکی منتهی به قله
5. به یاد داشتن نشانه های موجود در تمام طول مسیر مثل باران سنج ها، تیرهای برق، انواع درخت و دره و چشمه و...
6. آگاه بودن از فاصله ی دهکده ی مبدأ تا پناهگاه و قله
7. کوهنوردان جوان و ورزش دوست حتماً باید خانواده خود را از هدف و مسیر خود آگاه کنند.
8. در هنگام حرکت باید سعی کرد که گامها را باضربان قلب هم آهنگ و یکنواخت ساخت؛ به طوری که بتوان ساعتها بدون توقف راه را ادامه داد. چه در هنگام صعود چه در زمان فرود باید قدمها را کوتاه و به طور مارپیچ برداشت.
هرقدر مسیر شیب بیشتری داشته باشد گامها را باید کوتاه و با فاصله برداشت تا هرقدم به زمین نزدیکتر باشد
9. وقت حرکت نباید برای مدت طولانی لباس گرم بپوشید زیرا گرم شدن بدن حرکت را کند میکند.
10. باید همیشه موقع راه رفتن 5-6 متر جلوتر را نگاه کرد تا پاها در جای مناسب قرار بگیرند
3. اظلاعات ضروری برای صعود به قله
1. چه وقت و چگونه حرکت کنیم؟
مناسبترین زمان حرکت به سوی قله، به طور تقریبی دو ساعت مانده به طلوع خورشید است. هنگام صعود خیلی نرم و آرام باید حرکت کرد و تغییری در این روند نباید داد؛ چون هرقدمی که به سوی بالا برمیداریم؛ کمبود اکسیژن بیشتر احساس و ادامه ی راه به شدت خسته کننده می شود؛ به طوری که کوهنورد حوصله ی راه رفتن را از دست میدهد. تا جایی که ممکن است باید آهسته و مارپیچ(زیکزاک) صعود کرد. نباید به طور مستقیم از روی یالها ارتفاع گرفت. راه را باید با مارپیچ های بزرگ دور زد. نباید هنگام بالا رفتن صحبت کرد.؛ چون زمان حرف زدن ششها فشرده و تنفس کوتاه و تند میشود و بدین ترتیب اکسیژن کافی به بدن نمی رسد. بنابراین بهتر است به جای حرف زدن؛ بیشتر به اطراف و مناظر نگاه کرد. در ضمن به قله هم نباید نگاه کرد؛ زیرا در ارتفاعات و یا نزدیک قله، هر فاصله ی کوتاه، بسیار طولانی و دور از دسترس به نظر می آید. نگاه کردن به قله موجب تضعیف روحیه می شود. بهترین راه سرگرمی تحقیق درباره ی انواع سنگها، فسیلها و گیاهان است که توجه را منحرف کرده و روند حرکت را یکنواخت نمیکند.
2. خطر در کوهستان همیشه وجود دارد. پس به نکات زیر باید توجه کرد.
· پیش از کسب آموزش و تجربه کافی ، مسئولیت هیچ گروهی را به عهده نگیرید. چنانچه کوهنورد با تجربه ای هم باشید، فقط هدایت 8یا 10 نفر را میتوانید قبول کنید.
· بزرگترین عامل موفقیت در اجرای یک صعود پیش بینی وقت اضافی است
· کار باید طبق طراحی درست و بر مبنای نقشه یا مشورت انجام شود. کوهنوردی یک ورزش دسته جمعی است. بنابراین از تکروی دوری کنید؛ چون تکروی یعنی استقبال از مرگ.
· آرامش طبیعت و کوهستان را با سرو صدای غیرطبیعی و غلتاندن سنگها بهم نزنید.
· کوهستان میدان تاخت و تاز و خودنمایی نیست. همان قدر که زیبا، جذاب، جالب و هیجان انگیز است؛ خطرناک و بی رحم هم هست. برف، باران، بوران،توفان، بهمن؛ آذرخش، ریزش کوه و... همه دشمنانی هستند که در کمین شما میباشند. پس باید این موقعیت خطیر را شناخت و غرور را از خود دور کرد و به سرعت بازگشت « این حکم عقل است».
بقیه ی موارد را در پستهای بعدی ارائه خواهم کرد.
