کویر یعنی زندگی در بر خورد با ناملایمات طبیعت . (محمد نمازی ـ کاشمر )
کویر همچنان سرکش و مشتاق همدلی انسان ها .(محمد حسین صبورری ـ مشهد )
چه کسی با من حرف می زد ؟ سوسماری لغزید . راه افتاد
و
عشق سفر به روشنی اهتزاز خلوت اشیاست.(سهراب سپهری)
چه کسی با من حرف می زد ؟ سوسماری لغزید . راه افتادم
و
عشق سفر به روشنی اهتزاز خلوت اشیاست.(سهراب سپهری)
برگ ریزان پائیز که شروع می شود دیگر دل تو دلت نیست و خوب می دانم که بهانه چه را می گیری. خوب می دانم دلتنگ چه ای؟
آری موعد سفر است. سفری که دیگر تبدیل به یک عادت شده است برای تو و اگر نروی داغ آن روی دلت تا سال دیگر خواهد ماند. نفس عمیقی می کشم. بوی کویر می آید! و براستی کویر، کسی را که یک بار گرفتار افسونش شده باشد هرگز رها نخواهد کرد.
اصلاً اسمش که می آید قند تو دلب آب می شود. انگار می خواهی به مهمانی خدا بروی ! دیدار! دیداری دوباره با شن و ماسه، ریگ،خاربیابان،سراب،مارمولک ها و شترها،ساربان ها،دب اکبر و ردپا! رد پای خودت؟ نه کمی صبر کن! رد پای خدا ؟!
همان سرزمینی که به قول شریعنی تنها یک درخت در آن می روید . درخت خیال، همان سرزمین بی مقصد همان سرزمینی سکوت، همان عظمت بیکران و تسلیم در مقابل آفتاب، همان سرزمینی که ...
و این همه عظمت در 4 واژه نمی گنجد .
کــــــــــو یـــــــــــــر
